بچههای عزیز، شاید برایتان این سؤال پیش آمده باشد که ماه رمضان چه ماهی است و چرا به آن ماه «بهار قرآن» میگویند یا اینکه چرا روزهداران در طول این ۳۰ روز از صبح تا غروب آفتاب، نه چیزی میخورند و نه قطرهای آب مینوشند.
چرا بیشتر از هر وقتی نماز میخوانند و دعا میکنند و مراقب کارهایشان هستند. پیش از هر پاسخی، باید مقدمهای برایتان بگویم.
همانطور که هرسال چهار فصل دارد و با آمدن بهار، دشت و بیابان، کوه و رود و باغ و جنگل، زندگی تازهای را شروع میکنند، جان و روح ما هم به تغییرات خوب نیاز دارد تا بدیها و زشتیها را از خود دور کند و تازه و نو شود.
خدای بزرگ هم ماه رمضان را برای ما مسلمانان قرار داده است تا بتوانیم با روزهگرفتن و دوریکردن از کارهای بد و انجامدادن کارهای نیک و پسندیده، روح و جانمان را شستوشو دهیم و با روحیهی تازه و خوب، زندگی بهتری داشته باشیم.
راستی، روزهگرفتن سبب سلامتی جسم ما هم میشود. به ماه مبارک رمضان، بهار قرآن هم میگویند، زیرا کتاب آسمانی ما در این ماه بر پیامبر (ص) نازل شده است و مراسم قرائت قرآن در خانهها و مسجدها بیشتر انجام میشود.
خوب است بدانید دخترها در ۹ سالگی و پسرها در ۱۵ سالگی به سن تکلیف میرسند. خدا خیلی مهربان و بخشنده است و برای کسانی که پیر و بیمار و ناتوان هستند و برای مادرانی که کودک شیرخوار دارند، روزه را واجب نکرده است.
در ماه رمضان، ما به مهمانی آسمانی و پربرکت خدا میرویم و عاشقانه و نزدیکتر از همیشه با پروردگار عزیزمان گفتوگو میکنیم.